Sergiusz Trzeciak

.

[2.V.2015]

Jak wygrać wybory? Materiały wyborcze


Pozostając przy metaforze kampanii wyborczej jako drzewa materiały wyborcze można przyrównać do liści. To one sprawiają, że wiosną drzewo staje się zielone, a tym samym piękne i przyciągające uwagę. Podobnie materiały wyborcze sprawiają, że kampania staje się atrakcyjna i przyciąga zainteresowanie wyborców oraz mediów.

.

Materiały wyborcze

Do materiałów wyborczych zaliczamy między innymi ulotki, plakaty, gazetki oraz różnego rodzaju gadżety. Pozwalają one zaprezentować kandydata, jego ugrupowanie i wybrany przekaz w sposób w pełni kontrolowany. Planując materiały wyborcze, warto skorzystać z rad specjalistów, osób, które dysponują odpowiednim doświadczeniem zawodowym w zakresie grafiki i/lub public relations. Zalecam także zbieranie materiałów innych kandydatów i twórcze wykorzystywanie ich pomysłów.(…)

Wszystkie materiały wyborcze powinny spełniać trzy warunki: powinny być czytelne, atrakcyjne i praktyczne.

.

Czytelność

Czytelność to zachowanie właściwej proporcji pomiędzy formą a treścią. Czytelny plakat, ulotka czy gazetka są zatem zrozumiałe, a jednocześnie na tyle atrakcyjne, że przyciągają uwagę odbiorcy.

Teksty zawarte w materiałach wyborczych powinny być proste i przystępne dla przeciętnego wyborcy, dlatego należy unikać wyszukanego, specjalistycznego słownictwa oraz zbyt długich opisów. Znacznie lepiej odbierane są krótkie, mało rozbudowane zdania, w jasny sposób prezentujące przekaz.

Równie ważna jest grafika, gdyż to ona decyduje o tym, jakie pierwsze wrażenie wywrze materiał wyborczy, a tym samym czy ulotka bądź gazetka zostanie przeczytana, czy też od razu wyrzucona do kosza na śmieci. Dla czytelności istotne są rozmiar i krój czcionki oraz kolorystyka, warto jednak pamiętać, że najprostsze rozwiązania często są najlepsze, dlatego należy unikać zbyt wielu rodzajów czcionek i kolorów. Wystarczą maksymalnie dwa kroje pisma oraz trzy kolory, które dodatkowo powinny ze sobą kontrastować, na przykład biel i granat lub żółć i czerń, ale już nie pomarańcz i czerwień lub granat i zieleń. Kolorystyka stosowana przez kandydata w jego materiałach powinna również współgrać z kolorystyką jego ugrupowania.

Istotne jest także uwzględnienie logotypu partii.

Czytelność wzmacniają wolne przestrzenie, których nie należy się obawiać, gdyż dzięki nim materiał staje się bardziej przejrzysty.

 .

Atrakcyjność

Atrakcyjność każdego materiału wyborczego można zwiększyć dzięki zdjęciom i grafice. Jest to szczególnie istotne w przypadku ulotek i gazetek, gdyż billboardy i plakaty z założenia dają niewiele nowych możliwości w tym zakresie.

Na ulotkach i w gazetkach można oprócz profesjonalnego zdjęcia wizerunkowego wykorzystać również fotografie, które prezentują kandydata jako osobę aktywną, bezpośrednią, otwartą, na przykład w czasie spotkań z mieszkańcami. Warto rozważyć także zdjęcie z rodziną.

Oprócz zdjęć do elementów graficznych zwiększających atrakcyjność materiału wyborczego zaliczamy rysunki, wykresy, tabele, które w doskonały sposób obrazują to, o czym jest mowa w tekście. Grafika nie powinna jednak dominować nad tekstem.

Na atrakcyjność materiału wyborczego może wpływać także jego forma, na przykład oryginalny sposób składania ulotki czy nietypowy kształt plakatu. Wadą takiego rozwiązania są zazwyczaj wyższe koszty druku.

 .

Praktyczność

Planując materiały wyborcze, warto pomyśleć, w jaki sposób i gdzie będą one wykorzystywane. Na przykład ulotki powinny się mieścić w kieszeni i w skrzynce pocztowej, gazetki nie powinny brudzić rąk, a plakaty powinny być drukowane na odpowiednio grubym papierze.

Także liczba materiałów wyborczych powinna być wyrazem praktycznego podejścia do sprawy i wynikiem analizy zarówno liczby wyborców w okręgu, jak i organizacyjnych oraz finansowych możliwości kandydata.

Odpowiednio wcześniej należy zaplanować druk i kolportaż materiałów wyborczych. Praktyczność oznacza również użyteczność materiału wyborczego, na przykład na drugiej stronie ulotki można wydrukować rozkład jazdy kolejki podmiejskiej bądź przydatne numery telefonów. Na ulotce dla seniorów kandydat, który jest z zawodu lekarzem, może podać prawidłowe normy dla badań lekarskich, a kandydatka, która pełni funkcję dyrektora szkoły, może umieścić szablon planu lekcji. Dzięki temu, że nasz materiał zostanie uznany za praktyczny, zmniejszy się prawdopodobieństwo jego natychmiastowego wyrzucenia, a wyborca może być nam wdzięczny, że ma pod ręką potrzebne informacje.

Można by się zastanawiać, na ile jest to istotne w dobie internetu i smartfonów. Myślę, że tego typu użyteczność materiałów wyborczych jest wciąż ważna dla starszych wyborców, gdyż nie wszyscy oni mają telefon z dostępem do internetu, a nawet jeśli, to nie zawsze potrafią sprawnie się nim posłużyć i często wolą mieć papierową „ściągawkę”. Taką praktyczną funkcję spełniają również gadżety wyborcze, między innymi długopisy czy torby na zakupy. (…)

.

Wybrane przykłady:

Broszura programowa

Cel: przekazanie szczegółowych informacji o programie ugrupowania lub kandydata.

Dla kogo: dla kandydatów na wójta, burmistrza, prezydenta miasta, dla partii politycznych, komitetów wyborczych i kandydatów na prezydenta państwa.

Do kogo: do wybranych osób, które są w szczególny sposób zainteresowane programem kandydata lub ugrupowania.

Treść i forma: w przeciwieństwie do ulotek broszury programowe mają znacznie większą objętość, jest w nich zatem miejsce na bardziej szczegółowe przedstawienie programu kandydata czy partii. Najlepiej, jeśli program jest prezentowany w podziale na dziedziny, takie jak edukacja, służba zdrowia, gospodarka i tym podobne. Dobrym rozwiązaniem są wykresy i tabele, które ułatwią zrozumienie przekazu, oraz zdjęcia, które uatrakcyjnią broszurę.

Sposób dystrybucji: przygotowanie broszury jest dużo droższe niż ulotki, dlatego dystrybucja powinna być dobrze przemyślana. Warto rozdawać je osobom, które wyrażają zainteresowanie programem kandydata (partii politycznej, komitetu wyborczego ,lokalnego ugrupowania) i najprawdopodobniej zapoznają się z treścią broszury. Dobrą okazją do przekazania broszury będą na przykład odwiedziny u wyborcy, który chce się więcej dowiedzieć na temat kandydata i jego programu. Broszury powinny być dostępne także w biurze wyborczym dla osób, które do niego wstąpią, aby zasięgnąć informacji o kandydacie lub ugrupowaniu. (….)

.

Gadżety wyborcze

Cel: przekazanie użytecznego materiału wyborczego, który można zjeść lub którego można użyć.

Dla kogo: dla każdego kandydata, chociaż gadżety muszą być indywidualnie dopasowane do treści i formy kampanii oraz wizerunku kandydata.

Do kogo: dla wyborców, dla których gadżet jest użyteczny.

Treść i forma: do gadżetów wyborczych zaliczamy między innymi długopisy, ołówki, breloczki, kalendarze, notesy, koszulki, naklejki, otwieracze, torby ekologiczne czy cukierki, a nawet butelki wody mineralnej z odpowiednim nadrukiem. Są one zazwyczaj stosunkowo drogie, więc warto dobrze przemyśleć ich rodzaj, liczbę oraz sposób wykorzystania. Koszulki, kurtki czy czapeczki można rozdawać członkom zespołu, rodzinie i znajomym; obcy ludzie raczej nie zdecydują się na ich noszenie w miejscach publicznych.

Rodzaj gadżetów powinien też zależeć od grupy docelowej, do której chcemy dotrzeć. Dobrym rozwiązaniem dla osób młodych mogą być na przykład nośniki pamięci lub podkładki pod napoje, ale dla osób starszych lepsze będą torby na zakupy rozdawane przy targowiskach lub parasole rozdawane na przystanku bez wiaty. W tym ostatnim przypadku liczy się nie tyle liczba rozdanych parasoli, ile efekt PR. Taką akcję można na przykład podsumować w formie artykułu ze zdjęciami na swojej stronie WWW lub namówić dziennikarzy do opisu „pomysłowej kampanii prezydenta miasta”.

Sposób dystrybucji: zależy od rodzaju materiału wyborczego. Trudno wskazać jednoznaczne reguły w tym zakresie.

Zapamiętaj:

  • materiały wyborcze pozwalają zaprezentować Ciebie, Twoje ugrupowanie oraz wybrany przekaz w sposób w pełni kontrolowany;
  • wszystkie materiały wyborcze powinny spełniać trzy warunki: być czytelne, atrakcyjne i praktyczne.

Fragmenty pochodzą z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[26.IV.2015]

Jak wygrać wybory? Program i hasła wyborcze


Kolejne elementy komunikacji z wyborcami to program oraz hasła wyborcze. Przygotowanie programu wyborczego, który stanowi analizę i rozwinięcie przyjętych tematów kampanii należy rozpocząć od wynotowania wszystkich istotnych zagadnień, które mogą się pojawić w kampanii. Musisz zatem podejść do sprawy znacznie szerzej niż w przypadku tematów. Na potrzeby każdego zagadnienia musisz napisać przynajmniej kilka zdań, w których zaprezentujesz swoje stanowisko; skup się przy tym na konkretnych rozwiązaniach i udzieleniu wyborcy odpowiedzi na pytanie, jak zamierzasz poradzić sobie z danym problemem.

.

Program wyborczy

Jeśli startujesz z listy komitetu wyborczego, wybierz najistotniejsze punkty z programu Twojego ugrupowania oraz wzbogać je o własne pomysły, uwzględniające oczekiwania wyborców.

Jeśli ubiegasz się o mandat radnego, przestudiuj protokoły z posiedzeń rady, aby wiedzieć, jakie sprawy są obecnie rozstrzygane. Powinieneś postąpić podobnie, jeśli kandydujesz w wyborach do innych organów.

Konstruując program, zawsze miej na uwadze oczekiwania wyborców. W tym celu:

  • korzystaj z lokalnych badań opinii publicznej, pamiętając o wspomnianym wcześniej rozróżnieniu pomiędzy problemami własnymi a problemami kraju;
  • przeprowadź ankietę na terenie Twojego okręgu wyborczego; zadbaj przy tym o reprezentatywność wyników, aby dostarczyły Ci one obiektywnych i wiarygodnych danych; co ważne, ankieta nie tylko pozwoli Ci zebrać informacje, ale również będzie elementem kampanii wyborczej, za pomocą którego pokażesz wyborcom, że wsłuchujesz się w ich opinie i troszczysz o ich sprawy;
  • odwołuj się do opinii znajomych i sąsiadów, zwłaszcza jeśli stanowią oni reprezentatywną grupę dla Twojego okręgu wyborczego;
  • śledź lokalne media – prasę, radio, telewizję, portale internetowe, aby wiedzieć, czym żyje lokalna społeczność; miej jednak na uwadze fakt, że media nie zawsze są obiektywne i bezstronne;
  • zbieraj opinie i uwagi wyborców, zwłaszcza na spotkaniach przedwyborczych, gdyż one pomogą Ci ustalić wykaz spraw do załatwienia w okręgu wyborczym.

Warto również obserwować działania politycznych przeciwników, ich publiczne wypowiedzi
i wywiady udzielone mediom, aby najważniejsze sprawy poruszane przez konkurentów znalazły również odzwierciedlenie w Twoim programie politycznym.

Hasła wyborcze

O ile program stanowi analizę programu, o tyle hasło wyborcze jest jego syntezą. Hasło powinno być proste, czytelne, a jednocześnie niebanalne i zgodne z wizerunkiem kandydata. Nie powinno być dłuższe niż cztery wyrazy, gdyż utrudni to jego zapamiętanie. Dobrze, jeśli odwołuje się do emocji, nie może jednak wywoływać dwuznacznych skojarzeń ani nakłaniać do przeróbek (zmiany czy dopisywania słów) niekorzystnych dla kandydata.

Podstawą hasła są wybrane tematy kampanii wyborczej, dlatego tak ważne jest zachowanie spójności pomiędzy nimi. Hasło ma wręcz stanowić syntezę tematu.

Istnieje pewien magiczny zestaw słów, które warto wykorzystać, oczywiście uwzględniając indywidualne cechy kandydata lub ugrupowania politycznego. Są to słowa opisujące cechy osobiste takie jak doświadczenie, kompetencja, wiedza, skuteczność, uczciwość, odwaga, energia, aktywność, zaangażowanie. Są to też słowa odwołujące się do wartości takich jak rodzina, bezpieczeństwo, zdrowie, edukacja, patriotyzm, przyszłość, jak również do konkretnych tematów takich jak drogi, kanalizacja, inwestycje, place zabaw dla dzieci, przedszkola, szkoły.

 

Przykład

Zabawne hasła wyborcze

Gwarancja satysfakcji                                                          

Swój chłop w Europarlamencie

Nikt Ci tyle nie da, ile ja mogę Ci obiecać               

Czuby potrzebują Kuby

Podaj dłoń, chcę Ci pomóc                                       

Daje każdemu… szansę

Łukasz Fiutek – kandydat z jajami

Ruda do Rady (kandydatka nawiązała w ten sposób do swojego koloru włosów)

 

Przykłady haseł wyborczych z kraju i zagranicy

Chodzi o ludzi, nie o politykę                                    

Ludzie ponad polityką

Doświadczenie i zaangażowanie                              

Serce masz po lewej stronie             

Mocny głos za (tutaj wpisujemy nazwę miejsca)                

Prawy człowiek lewicy

 

Hasła dla kandydatów młodych

Energia i młodość

Młody z energią

 

Hasła dla kandydatów rozpoczynających karierę polityczną

Czas na zmiany

Zmienimy (tutaj wpisujemy nazwę miejsca)

 

Hasła dla kandydatów kontynuujących karierę polityczną

Rozwaga i doświadczenie

Doświadczony i skuteczny

Sprawdzony gospodarz

 

Hasła programowe

Mądrze, zdrowo, bezpiecznie                                              

Edukacja. Rozwój. Praca

Edukacja i szanse                                                      

Po pierwsze gospodarka                   

Silna Rodzina. Bezpieczna Szkoła. Niskie Podatki

 

Hasła mające na celu przypomnienie numeru listy

Bóg nam dał numer 1 (Porozumienie Centrum)

6 – najwyższa wygrana (Polskie Stronnictwo Ludowe)

SLD na 5

13-tego głosuj na 13 (Polskie Stronnictwo Ludowe)

Hasła przerabiane

W lewo, w prawo, zawsze do przodu (przerabiane na: W lewo, w prawo i w drzewo!)

Wybierzmy przyszłość (przerabiane na: Wypierzmy przeszłość)

Dom wszystkich. Polska (przerabiane na: Dom wszystkich. Kolska – tutaj skojarzenie ze słynną warszawską izbą wytrzeźwień)

 

Podsumowanie przekazu

Zapamiętaj:

  • przekaz powinien zawierać najważniejsze informacje, czyli to, kim jesteś, jakie korzyści oferujesz swoim wyborcom, w czym Twoja oferta może być przydatna dla Twoich wyborców, co odróżnia Ciebie od innych kandydatów;
  • konstruując swój przekaz, warto wrócić do wizji, misji i celów, przekaz bowiem powinien być z nimi spójny;
  • znacznie skuteczniejszy jest przekaz, który akcentuje korzyści potencjalnych wyborców;
  • na potrzeby kampanii wyborczej warto napisać swój biogram;
  • temat kampanii wyborczej jest kompromisem pomiędzy trzema elementami: (1) zainteresowania i oczekiwania wyborców, (2) wiarygodność i kompetencje kandydata, (3) sprawy, którymi zajmuje się konkurencja;
  • program wyborczy stanowi analizę i rozwinięcie przyjętych tematów kampanii;
  • hasła wyborcze stanowią syntezę przyjętych tematów kampanii.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[18.IV.2015]

Jak wygrać wybory? Selekcja tematów kampanii


Jednym z ważniejszych elementów każdej kampanii wyborczej jest właściwe dobranie zarówno tematu głównego, jak i tematów dodatkowych. Temat kampanii wyborczej jest swego rodzaju kompromisem pomiędzy trzema zasadniczymi elementami, jakimi są:

  • zainteresowania i oczekiwania wyborców;
  • wiarygodność i kompetencje kandydata;
  • sprawy, którymi zajmuje się konkurencja.

 .

Zainteresowania i oczekiwania wyborców

Temat przede wszystkim powinien trafiać do grupy potencjalnych wyborców, być dla nich istotny i atrakcyjny. Wbrew pozorom mówienie o wszystkim podczas kampanii wyborczej raczej się nie sprawdza. Podstawowym błędem niektórych polityków jest założenie, że ludzie interesują się sprawami publicznymi i że programy wyborcze traktujące właśnie o wszystkim przyciągają uwagę publiczności w równie wielkim stopniu jak perypetie życiowe celebrytów. Rzeczywistość jest jednak dla działaczy politycznych bardziej brutalna. Zdecydowana większość obywateli, w tym również tych biorących udział w wyborach, nie angażuje się w ogóle lub tylko w niewielkim stopniu w kampanię wyborczą, czyli nie ogląda politycznych debat, nie czyta politycznych programów, nie porównuje sylwetek kandydatów. Rozsądny kandydat powinien więc wykazać odrobinę pokory i zaakceptować fakt, że wyborców bardziej interesują ich problemy rodzinne, kariera zawodowa czy nawet losy bohaterów ulubionej telenoweli niż przebieg kampanii wyborczej.

Dobierając tematy, można się posłużyć wynikami badań opinii publicznej, które to badania sprawdzają, jakie kwestie są ważne dla wyborców, ich rodzin i kraju. Takie rozróżnienie jest celowe, gdyż wyniki te mogą na przykład wskazywać, że dla określonej grupy wyborców istotnym tematem jest zagrożenie suwerenności kraju ze strony Unii Europejskiej bądź Rosji, nie oznacza to jednak, że ten temat jest wystarczający dla całej kampanii wyborczej. Na co dzień obywatele żyją bowiem innymi sprawami, chociażby takimi jak wysokie podatki czy kolejki w szpitalach, i to te kwestie często okazują się ważniejsze niż dość abstrakcyjne zagadnienia międzynarodowe czy światopoglądowe.

W ramach jednej kampanii wyborczej można próbować dotrzeć do poszczególnych grup wyborców poprzez przekaz ukierunkowany, o czym będzie mowa w rozdziale czternastym. Takie minitematy sprawdzą się wtedy, gdy Twoim celem jest dotarcie do bardzo różnych grup wyborców, dla których trudno znaleźć wspólny temat. Musisz jednak pilnować, aby w tej sytuacji przekaz nie był wewnętrznie sprzeczny – nie możesz jednocześnie obiecywać przedsiębiorcom bardziej elastycznych norm zatrudniania pracowników, a pracownikom większej ochrony ich miejsc pracy.

 .

Wiarygodność i kompetencje kandydata

Wybierając tematy kampanii wyborczej, wielu kandydatów odwołuje się do swojego wykształcenia i do zawodowych doświadczeń. Takie rozwiązanie sprawdza się zwłaszcza w przypadku osób dojrzałych wiekowo, jak również tych, które pełnią swój urząd od kilku kadencji i starają się o reelekcję.

Z kolei tematem kampanii wyborczej młodego kandydata, który po raz pierwszy startuje w wyborach, mogą być chęć zmian i energia. Ważne, aby kandydat był wiarygodny. Dlatego nie wybieraj tematu, w który sam nie wierzysz, na którym się nie znasz czy który jest sprzeczny z Twoją dotychczasową działalnością i wizerunkiem.

 .

Sprawy, którymi zajmuje się konkurencja

Nie każdy temat podniesiony przez politycznych konkurentów powinien zostać ujęty w naszym przekazie, ale nie wolno pomijać tematów ważnych dla danej społeczności, aktualnych, budzących kontrowersje. Inaczej bowiem może powstać wrażenie, że kandydat nie zajmuje się tym, co jest ważne dla wyborców, oraz że nie ma pomysłów na rozwiązanie konkretnego problemu, który porusza konkurencja.

Warto pamiętać, że temat kampanii wyborczej to również pewien skrót myślowy, który może pomóc wyborcy uzasadnić oddanie głosu na danego kandydata, na przykład: „Głosuję na Kowalskiego, bo ma pomysł na rozwiązanie problemu bezrobocia w mieście” lub „Popieram Nowaka, bo on zadba o lokalnych przedsiębiorców”. Co prawda decyzje, jakie podejmują wyborcy, nie zawsze są w pełni racjonalne, ale większość głosujących, chociażby sama przed sobą, w jakiś sposób uzasadnia i racjonalizuje swoje wybory, a temat kampanii wyborczej może bardzo w tym pomóc.

.

Tematyka

Wyróżniamy tematy mniej i bardziej kontrowersyjne; do tych pierwszych należą na przykład walka z bezrobociem czy budowa dróg, do tych drugich kara śmierci oraz likwidacja socjalnych przywilejów. Teoretycznie podczas kampanii wyborczej lepiej podejmować sprawy mniej dyskusyjne, gdyż dzięki temu kandydat nie zraża do siebie wyborców. Jeśli jednak wszyscy będą wybierać tylko szablonowe, zwyczajne tematy, to czy taka kampania ma szansę zainteresować wystarczająco dużą liczbę wyborców? Czasem warto wybrać temat polemiczny, ale za to chwytliwy, który pomoże kandydatowi wyróżnić się na tle innych. Można wykorzystać wszelkie słabości kontrkandydatów. Na przykład jeśli przeciwnik nie ma stabilnej sytuacji rodzinnej, warto podkreślać wartości rodzinne i swój pozytywny przykład w tym zakresie, a jeśli przeciwnik był oskarżany o złe traktowanie pracowników w swojej firmie, warto zwrócić uwagę na problemy pracownicze.

W przypadku tematu równie ważna jak treść jest jego forma, czyli wyrażenie go w sposób prosty i zrozumiały dla przeciętnego wyborcy. Istotne jest także to, aby w przekazie wyborca znalazł proste uzasadnienie, dlaczego powinien głosować właśnie na tego kandydata, o czym była już mowa wcześniej. Temat powinien też odwoływać się do emocji odbiorcy. Nie znaczy to, że ma być nieracjonalny, ale że powinien w większym stopniu oddziaływać na uczucia niż trafiać do rozumu.

 

Ćwiczenie

Określ tematy, które będą dominować w Twojej kampanii wyborczej: temat główny, tematy dodatkowe.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[11.IV.2015]

Jak wygrać wybory? Zadbaj o przekaz


Pozostając przy metaforze kampanii wyborczej jako drzewa, przekaz to kora drzewa. To właśnie to, co widzą i słyszą w czasie kampanii wyborczej zarówno wyborcy, jak i media oraz polityczni konkurenci. Przekaz powinien zawierać najważniejsze informacje na Twój temat.

Przekaż:

  • kim jesteś;
  • jakie korzyści oferujesz swoim wyborcom;
  • w czym Twoja oferta może być dla nich przydatna;
  • co odróżnia Ciebie od innych kandydatów.

.

Jak dotrzeć do wyborców?

Nasz mózg pierwotny, czyli pień mózgu, w zasadzie reaguje na trzy zasadnicze komunikaty. Gdy praczłowiek spotykał się z innym stworzeniem, jego mózg musiał błyskawicznie zareagować na to spotkanie i ocenić, czy człowiek:

  • czuje się bezpiecznie, czy też nie;
  • będzie mógł uprawiać seks;
  • może zjeść to stworzenie lub czy ono zje jego.

Dopiero bardziej rozwinięta część mózgu zaopatrzyła te proste reakcje w emocje. Jednak tak zwana kora nowa, czyli mózg współczesny, często racjonalizuje podjęte decyzje właśnie na podstawie instynktownych reakcji podyktowanych przez mózg pierwotny.

Aby zatem przekonać wyborców, trzeba dotrzeć do ich emocji i sprawić, by najpierw polubili nas na Facebooku. Dopiero później przyjdzie czas na racjonalizację tej decyzji i uznanie przez nich, że nasz program wyborczy jest najbardziej sensowny. Nie oznacza to, że program wyborczy nie jest ważny, ale często nawet najlepszy program nie jest w stanie przełamać antypatii wyborcy do danego polityka. Czasem po prostu kandydat nie wzbudza naszego zaufania, a zatem nasz mózg pierwotny podpowiada nam, że nie czujemy się przy nim bezpiecznie, że nie jest on dla nas atrakcyjny.

Wielu odpowiedzi na pytania o wpływ reakcji psychofizjologicznych na nasze zachowania dostarcza neuromarketing, a im lepiej poznajemy poszczególne funkcje mózgu, tym lepiej możemy wczytać się w pierwotne potrzeby klienta – wyborcy. Na przykład podczas badania EEG dowiadujemy się, jak mózg reaguje na poszczególne bodźce. Aby uzyskać takie informacje, osobom badanym zakłada się specjalny czepek zawierający przynamniej 16 czujników – elektrod. Czujniki te rejestrują sygnały o niskim napięciu w związku z aktywnością neurologiczną mózgu – każdy z nich dokonuje około 2000 odczytów na sekundę (Por. A. K. Pradeep, Mózg na zakupach. Neuromarketing w sprzedaży, przeł. M. Witkowska, Gliwice: Helion 2011).

Czy to oznacza, że aby wygrać wybory, musisz zaoferować wyborcom bezpieczeństwo, seks i jedzenie? Oczywiście nie jest to takie proste. Twoim celem jest raczej to, by ktoś Cię polubił (efekt: wyborca dobrze się z Tobą czuje i chętnie zaprosiłby Cię na swoje imieniny), by uznał Cię za atrakcyjną osobę (niekoniecznie w seksualnym znaczeniu – wyborcy powinni Cię postrzegać jako człowieka zadbanego i sympatycznego), byś odpowiedział wyborcy na jego pytanie: „A co ja będę z tego miał, jeśli zagłosuję?” (zaproponował współczesną wersję „pożywienia”). Dopiero gdy zaspokoisz te pierwotne potrzeby, będziesz mógł zająć się tymi bardziej wysublimowanymi.

Specjaliści od marketingu odwołują się w tym kontekście do akronimu AIDA, który określa pożądany zestaw reakcji klienta (wyborcy) wobec produktu (polityka).

.

Model AIDA

Model AIDA – poszczególne elementy:

A – attention – uwaga przyciągnięcie uwagi wyborcy I – interest – zainteresowanie zainteresowanie wyborcy politykiem
D – desire – pożądanie przekonanie wyborcy, że polityk jest mu potrzebny i może zaspokoić jego potrzeby A – action – działanie właściwe przekonywanie wyborcy do głosowania na tego właśnie polityka

Źródło: opracowanie własne.

Konstruując swój przekaz, warto wrócić do wizji, misji i celów, ten bowiem powinien być z nimi spójny. Co więcej, mając już przygotowaną własną wizję, misję i cele, znacznie łatwiej jest opracować wiarygodny przekaz.

Bardzo często kandydaci skupiają się w swoim przekazie na opisie własnego wykształcenia, doświadczenia zawodowego czy działalności społecznej. Znacznie skuteczniejszy jest jednak taki przekaz, który akcentuje korzyści dla potencjalnych wyborców. W tym momencie ważne stają się profil demograficzny i polityczny okręgu wyborczego, ponieważ dobrze znając swojego odbiorcę, łatwiej dostosować komunikat do jego potrzeb i oczekiwań.

Sposób opisywania poprzez korzyści ilustruje znana anegdota o tym, jak William Gladstone, brytyjski kanclerz skarbu, dowiedział się o eksperymentach Michaela Faradaya z magnesem i prądem elektrycznym, które utorowały drogę teorii pola elektromagnetycznego. Gladstone zapytał Faradaya o praktyczną wartość elektryczności, a ten ostatni odparł: „Pewnego dnia, sir, będzie pan mógł ją opodatkować”.

Ćwiczenie:

Określ swój główny przekaz w ramach kampanii wyborczej, skupiając się na potencjalnych korzyściach bezpośrednio odczuwanych przez Twoich wyborców.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[3.IV.2015]

Jak wygrać wybory? Wyznacz cel


Pamiętając o tym, by zidentyfikować oraz rozwijać swoje talenty możemy przejść do wyznaczenia celów. Gdy jesteśmy już pewni, co i dlaczego chcemy osiągnąć, na przykład mandat w nadchodzących wyborach parlamentarnych bądź samorządowych, warto ten cel zapisać. Dlaczego dobrze jest sformułować cele na piśmie?

Zasada SMART

Jak wynika z badań, tylko 10% ludzi ma cele, a zaledwie 3% je zapisuje. Te 3% jest w stanie osiągnąć od 50 do 100 razy więcej niż osoby, które cele mają, ale ich nie zapisują (za:  L. James, 10 założeń networkingu. Jak w pełni wykorzystywać swoje znajomości, przeł. B. Sałbut, Gliwice: Helion 2007). Nawet jeśli jesteśmy nieco sceptyczni wobec tych danych, warto wypróbować tę zasadę na sobie. Warto również poddać określony przez nas cel testowi SMART.

SMART to akronim od angielskich słów simple (prosty), measurable (mierzalny), achievable (osiągalny), relevant (istotny), timely defined (określony w czasie). Zgodnie z tą metodą prawidłowo sformułowany cel powinien być:

  • prosty – zrozumiały i jednoznaczny; na przykład zdobycie mandatu w wyborach do sejmiku wojewódzkiego w roku 2014, do czego potrzebnych będzie około 18000 głosów (liczbę potrzebnych głosów można oszacować na podstawie wyników poprzednich wyborów oraz danych dotyczących aktualnych preferencji politycznych; należy podejść do tego ambitnie, gdyż wiele czynników, o czym będzie mowa dalej, pozostanie niezależnych od nas);
  • mierzalny – pozwalający na sprawdzenie, w jakim stopniu został osiągnięty; nawet jeśli nie uda się zdobyć mandatu, warto porównać planowaną i uzyskaną liczbę głosów, co pomoże odpowiedzieć na pytanie o przyczyny porażki;
  • osiągalny – realistyczny; warto się nad tym poważnie zastanowić, na przykład znany sportowiec czy wieloletni dyrektor zespołu szkół ma większe szanse na uzyskanie 18000 głosów niż nieznany szerzej młody absolwent, który na razie nie może się poszczycić zawodowymi osiągnięciami;
  • istotny – wartościowy i ważny; w tym miejscu wracamy do pytania, dlaczego zależy nam na osiągnięciu danego celu, dlaczego zwycięstwo w wyborach jest dla nas wartościowe i ważne;
  • określony w czasie – z dokładnie wyznaczonym horyzontem czasowym jego osiągnięcia; data wyborów będzie wyznaczona przepisami prawa, a do niej należy dostosować własny harmonogram pracy, o którym będzie mowa w rozdziale szóstym.

Na potrzeby kampanii wyborczej warto wyznaczyć swoje cele na czas sprawowania mandatu. Cele te powinny również w miarę możliwości być zgodne z zasadą SMART. Zamiast ogólników typu „więcej pracy” można zapisać: „Jako burmistrz będę działał na rzecz tego, aby do końca 2016 roku poziom bezrobocia wśród osób do 35 roku życia w naszym mieście spadł poniżej 10%”. Oczywiście jest to istotne i konkretne zobowiązanie, ale jednocześnie pokazuje ono, że kandydat jest skoncentrowany na realizacji jasno określonych zadań, a nie mglistych zapowiedzi.

Cztery kroki

Wiele osób się zastanawia, czy istnieje uniwersalny patent na osiąganie celów. Autorzy licznych poradników przedstawiają różne metody, ale niewiele z tych metod jest popartych rzetelnymi badaniami naukowymi. W książce 59 sekund: pomyśl chwilę, zmień wiele profesor Richard Wiseman podaje cztery kroki zwiększające prawdopodobieństwo osiągnięcia celów (za: R. Wiseman, 59 sekund: pomyśl chwilę, zmień wiele, przeł. M. Glasenapp, Warszawa: W.A.B. 2012). Swoje wnioski oparł on na wynikach przeprowadzonego eksperymentu. Oto wspomniane kroki:

  1. Miej dokładny plan osiągania celu i go zapisz.
  2. Opowiadaj o swoim planie przyjaciołom, rodzinie i osobom, które dodają Ci motywacji.
  3. Pomyśl i wyobraź sobie pozytywne skutki osiągnięcia celu.
  4. Przyznawaj sobie drobne nagrody za realizację poszczególnych etapów planu.

W przypadku celów politycznych samo pozytywne nastawienie nie wystarczy, ale na pewno będzie pomocne.

Zapamiętaj:

  • na potrzeby kampanii wyborczej należy sformułować swoje cele – nie ograniczaj się tylko do odpowiedzi, co i jak chcesz osiągnąć, ale zastanów się, dlaczego chcesz osiągnąć dany cel;
  • celem kampanii wyborczej nie zawsze jest tylko i wyłącznie zwycięstwo;
  • zwycięstwo nie powinno być celem samym w sobie, a jedynie środkiem prowadzącym do osiągnięcia celów wyższych;
  • analiza SWOT to proste i skuteczne narzędzie pomagające określić własne mocne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia płynące z otoczenia;
  • wyznaczone cele warto poddać testowi SMART i sprawdzić, czy są one proste, mierzalne, osiągalne, istotne oraz określone w czasie.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[28.III.2015]

Jak wygrać wybory? Poznaj siebie


Coraz mniej czasu poświęcamy na dialog wewnętrzny. Zachowujemy się tak, jakbyśmy nie chcieli poznać w życiu najważniejszego – samych siebie, a przecież już Sokrates umieścił nad wejściem do swojej szkoły inskrypcję „Poznaj samego siebie”.

Warto zatem postawić sobie fundamentalne pytania dotyczące samego siebie, nawet jeśli przeraża nas perspektywa odpowiadania na nie – jest to bowiem pierwszy krok na drodze do samopoznania. Należy wyjść od pytań egzystencjalnych, które sprowadzają się do szukania sensu własnych działań. W dalszej kolejności można analizować swoje mocne i słabe strony, po to by następnie jak najlepiej dopasować rodzaj wykonywanej pracy i styl życia do swoich indywidualnych cech osobowości.
Oto kilka przykładów pytań, na które warto udzielić sobie odpowiedzi:

Kim jestem?
Dlaczego angażuję się w działalność publiczną?
Czy ubieganie się o mandat ma sens?
Czy traktuję ubieganie się o mandat jako cel sam w sobie, czy też jako środek do osiągnięcia celu?
Jakie cele mi przyświecają?
Czym różnię się od innych osób angażujących się w działalność publiczną?
Jakie są moje mocne strony w kontekście osiągnięcia moich celów?
Jakie są moje słabe strony w kontekście osiągnięcia moich celów?

.

Analiza SWOT

W odpowiedzi na dwa ostatnie pytania oraz na pytanie o sens udziału w wyborach pomóc może analiza SWOT. Jest to najprostsze, najczęściej wykorzystywane, a jednocześnie bardzo skuteczne narzędzie. Jego nazwa pochodzi od pierwszych liter angielskich słów strengths (mocne strony), weaknesses (słabe strony), opportunities (szanse) i threats (zagrożenia). Można pracować z tym narzędziem samodzielnie, jednak swoim klientom polecam wykonanie analizy SWOT przy pomocy osób życzliwych, które szczerze powiedzą, co myślą na nasz temat.
Wykonując analizę SWOT, wskazujemy swoje mocne strony, które wynikają z wiedzy, umiejętności, doświadczenia zawodowego i życiowego oraz cech charakteru. Mocne strony są czynnikami, które można przekuć w szanse.
W drugim kroku identyfikujemy swoje słabe strony, co pozwala uniknąć trudnych sytuacji (zagrożeń) lub odpowiednio się do nich przygotować, jeśli ich uniknięcie jest niemożliwe. Jeżeli przykładowo czyjąś słabą stroną są publiczne wystąpienia, a osoba ta planuje karierę polityczną, powinna albo zrezygnować z tego pomysłu, albo podjąć ciężką pracę nad sobą.
W trzecim kroku wskazujemy szanse i zagrożenia. W czwartym zaś analizujemy wzajemne powiązania pomiędzy tymi czterema elementami:
• Czy konkretna mocna strona pozwoli mi wykorzystać daną szansę? Przykład: jeśli jestem osobą otwartą i łatwo nawiązuję kontakty z ludźmi, mogę być skutecznym PR-owcem lub właśnie politykiem.
• Czy konkretna mocna strona pozwoli mi zniwelować dane zagrożenie?
• Czy konkretna słaba strona ogranicza możliwość wykorzystania danej szansy?
• Czy konkretna słaba strona potęguje ryzyko związane z danym zagrożeniem? Przykład: jeśli nie potrafię być liderem zespołu ani inspirować innych do działania, to będzie mi trudno zapanować nad zespołem w ramach kampanii wyborczej.
Warto poprosić osoby nam życzliwe o przygotowanie naszej analizy SWOT. Następnie osoby te mogą się spotkać i w czasie burzy mózgów dokonać wspólnej analizy. Lepiej, jeśli nie będziemy obecni podczas dyskusji i w żaden sposób nie będziemy wpływać na szczerość wypowiedzi. W innym wypadku jednak musimy się liczyć z pewnym ryzykiem…

Kiedyś pomagałem przygotować analizę SWOT dla jednego z prezydentów miast. Prezydent szczerze poprosił wszystkich swoich współpracowników: „Powiedzcie, co naprawdę myślicie o moich mocnych i słabych stronach. Nie tylko się nie obrażę, ale i to docenię”. Początkowo usłyszał wiele miłych słów na temat swoich mocnych stron, a gdy nadszedł czas na omawianie słabości, głos zabrał jego asystent, który powiedział: „Wydaje mi się, że twoją słabą stroną jest wygląd – jesteś niski, łysy i masz nadwagę”. Wkrótce także kilka innych osób dołączyło do krytyki, aż w końcu jedna z pań dodała: „Panie prezydencie, niech się pan nie obrazi, ale ma pan ten zły nawyk publicznego dłubania w nosie”.

Przygotowując analizę SWOT, warto pamiętać, że pewne cechy mogą się powtarzać, na przykład łatwość nawiązywania kontaktów i dobra komunikacja z ludźmi. W takiej sytuacji dobrze jest sprowadzić podobne elementy do jednego hasła, na przykład „kontakt bezpośredni”.
Drugą istotną sprawą jest nadanie priorytetu. Warto zatem odpowiedzieć sobie na pytanie, które ze wskazanych cech są kluczowe z punktu widzenia na przykład kariery politycznej, i wybrać trzy, pięć bądź siedem najważniejszych charakterystyk.
Jeśli dokładnie wiesz, kto stanowi Twoją konkurencję, możesz przygotować analizę SWOT również dla głównego konkurenta i odpowiedzieć między innymi na pytania: „Jaka jest moja przewaga konkurencyjna?”, „W czym ustępuję konkurencji?”, „Co mnie odróżnia od innych?”.

.

Przykładowa analiza SWOT

S – strengths – mocne strony
  • kompetencje i merytoryczne przygotowanie
  • doświadczenie w zarządzaniu
  • znajomość miasta i jego problemów
  • rozpoznawalność w lokalnym środowisku biznesowym i dziennikarskim
  • pracowitość
  • wytrwałość
  • skuteczność

W – weaknesses – słabe strony

  • słabe przygotowanie do wystąpień publicznych
  • brak zaplecza politycznego
  • brak doświadczenia politycznego

O – opportunities – szanse

  • kompetencje i skuteczność kandydata jako jeden z tematów kampanii wyborczej
  • kreowanie wizerunku eksperta, a nie polityka
  • kampania ukierunkowana na wybrane grupy – przedsiębiorców, pracowników firm kandydata i ich rodziny, młodych absolwentów
  • marketing szeptany w ww. grupach

T – threats – zagrożenia

  • nieudane wystąpienia publiczne (potrzebny trening w tym zakresie)
  • osamotnienie na scenie politycznej (należy szukać sojuszników)

 

 

Źródło: opracowanie własne.

Z mojego doświadczenia wynika, że najważniejsze jest właściwe określenie szans i wyciągnięcie wniosków, które dzięki znajomości słabych stron pozwolą uniknąć zagrożeń, a niekiedy nawet przekuć je w szansę. Na przykład osoba, która ma ogólną wizję danego przedsięwzięcia, ale nie potrafi koncentrować się na szczegółach, powinna znaleźć sobie współpracownika, który będzie w stanie zagłębić się w te szczegóły – dzięki temu jej efektywność wzrośnie.

Jednym z najważniejszych wniosków, jakie warto wyciągnąć, jest jednak ten, że powinniśmy skupiać się na swoich mocnych stronach, a nie tylko pracować nad niwelowaniem słabości. Kluczowe są więc dobra identyfikacja talentów i koncentracja na ich rozwijaniu. (Zob. L. M. Roberts i in., Naucz się wykorzystywać swoje atuty, w: D. Ciampa i in.,Zarządzanie samym sobą, przeł. M. Witkowska, Gliwice: Helion 2006).

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[21.III.2015]

Jak wygrać wybory? Doprecyzuj środki


Na swojej drodze spotkałem wiele wartościowych osób, które wypaliły się w polityce, gdyż w pewnym momencie zagubiły sens swojej działalności i zapomniały o fundamentalnym pytaniu „Dlaczego?”.

Wiedząc, co i dlaczego chcę osiągnąć poprzez swoją działalność, muszę się zastanowić, czy środek, jakim jest na przykład mandat poselski, pomoże mi dopiąć celu. Paradoks polega na tym, że w zakresie zmiany rzeczywistości czasem wójt lub burmistrz może więcej niż szeregowy poseł, zwłaszcza jeśli w czasie kadencji sejmu jego ugrupowanie znajduje się w opozycji. Znam wielu samorządowców, którzy poszli o „szczebel w górę”, do parlamentu, i przekonali się, że de facto stracili realny wpływ na rzeczywistość. Jeśli kandydat kieruje się jedynie takimi wartościami jak ambicja czy władza, to jego „gleba” jest słabej jakości i nie daje podstaw do tego, aby korzenie i pień drzewa były silne. W tej sytuacji doradzam rezygnację z ubiegania się o mandat. Podobnie jeśli nadrzędną wartością są dla kogoś pieniądze, to może lepszym środowiskiem będzie dla niego biznes, a nie polityka. Jeżeli z kolei ktoś chce zaspokoić swoje ego i błyszczeć na każdym kroku, to może powinien wybrać karierę w show-biznesie, tym bardziej, że obserwując niektórych polityków, mam wrażenie, iż rozminęli się oni z powołaniem.

 

Kiedyś konsultowałem kandydata, który bardzo chciał zostać burmistrzem. Gdy zacząłem z nim rozmawiać, stało się jasne, że zupełnie się do tego nie nadaje. Zarówno jego zachowanie, jak i leki, które zażył (widziałem opakowanie) w trakcie naszego wielogodzinnego spotkania, świadczyły o tym, że nie do końca jest zdrowy psychicznie i może zrobić krzywdę sobie i innym. Po długiej rozmowie wyperswadowałem mu kandydowanie w wyborach, on zaś nie tylko się nie obraził, ale był mi bardzo wdzięczny za radę. O ile przed spotkaniem ze mną był pełen wątpliwości, o tyle ze spotkania wyszedł w bardzo dobrym nastroju, dziękując mi za to, że pomogłem mu podjąć trafną decyzję.

Rozważając swoje cele, warto skorzystać z rady i pomocy różnych osób, które w przyszłości miałyby pomagać w realizacji kampanii. Dobrze znać nastawienie do własnej kandydatury współpracowników, sąsiadów czy rodziny. Ta ostatnia jest szczególnie istotna – zastanów się nad tym, czy Ty i Twoja rodzina możecie pozwolić sobie na to, żebyś piastował mandat; czy masz na to wystarczająco dużo czasu oraz czy praca w parlamencie lub samorządzie da Ci wystarczającą satysfakcję. Weź także pod uwagę fakt, że ogromne znaczenie mają Twoje uwarunkowania charakterologiczne, to jest odporność na stres, kultura osobista, umiejętności negocjacji, dyskusji, autoprezentacji i tym podobne.

 

Jeden z kandydatów do parlamentu bardzo się zdziwił, kiedy po tym, jak głosował z całą rodziną w obwodowej komisji wyborczej, okazało się, że uzyskał w tym obwodzie tylko jeden głos. Fakt, że nawet jego rodzina nie zagłosowała na niego, powinien dać mu wiele do myślenia.

Co ważne, upewnij się, że nie ma żadnych przeszkód prawnych, które mogłyby uniemożliwić Ci pełnienie funkcji publicznych.

Jeśli po rozważeniu tych wszystkich kwestii uznasz, że Twoim celem jest zdobycie mandatu, i doprecyzujesz swój pomysł na jego sprawowanie, na pewno wzrośnie Twoja motywacja do osiągnięcia tego celu.

 

Ćwiczenie

Określ, jaki jest Twój cel, i napisz, dlaczego chcesz go osiągnąć.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

.


[14.III.2015]

Jak wygrać wybory? Cele, czyli pień drzewa


Drzewo kampanii wyborczej rozwija się dzięki glebie, którą stanowią wartości. W glebie drzewo zapuszcza swoje korzenie, podobnie jak polityk opiera swoją misję i wizję działalności politycznej na wartościach. Gdy drzewo rośnie, jego podstawę stanowi pień. Dla polityka pniem, czyli trzonem działań, będzie określenie jego celów, jednego z kluczowych elementów strategii kampanii wyborczej.

Cele

Wiele osób lekceważy znaczenie strategii, postrzegając ją jako tylko jeden z dokumentów, które niewiele wnoszą do realnej kampanii wyborczej. Tymczasem każda kampania – społeczna, reklamowa, militarna, a także wyborcza – jeśli ma się zakończyć sukcesem, powinna być prowadzona właśnie według przemyślanej strategii. Zazwyczaj zarówno poszczególni kandydaci, jak i całe komitety wyborcze mają zbyt wiele do stracenia, aby pozwolić sobie po prostu na spontaniczną i żywiołową działalność.

Udało mi się przekonać setki parlamentarzystów, samorządowców i do świadczonych menedżerów do przygotowania strategii ich działalności. Chociaż niektórzy podeszli do tego z pewnym dystansem i sceptycyzmem, to od wielu z nich otrzymałem informację zwrotną, że dzięki strategii udało im się dokonać licznych pozytywnych zmian w życiu, a nawet zmienić całą ścieżkę kariery zawodowej. Sam też zauważyłem, że odkąd zacząłem definiować własne cele, jestem bardziej skuteczny i większość z nich udaje mi się osiągnąć.
Przygotowanie strategii obejmuje trzy kluczowe etapy, czyli określenie:
– celów;
– grup docelowych;
–  przekazu.

Tuż po określeniu celów i grup docelowych warto dokonać analizy czynników, które wpływają na osiąganie wyznaczonych celów. Następnie można przejść do części taktycznej, czyli określenia:
– planu kampanii wyborczej;
– środków niezbędnych do realizacji kampanii wyborczej;
– taktyki wyborczej.

Wybór i uzasadnienie celu
Warto wyjść od pytania o swoje cele, ale nie ograniczać się tylko do odpowiedzi, co i jak chcę osiągnąć. Należy również się zastanowić, dlaczego chcę osiągnąć dany cel. Jak pisze Simon Sinek w książce “Zaczynaj od dlaczego. Jak wielcy liderzy inspirują innych do działania”, większość firm wie, co robi i jak to robi, ale brakuje im głębsze go sensu własnej działalności. ( S. Sinek, Zaczynaj od dlaczego. Jak wielcy liderzy inspirują innych do działania, przeł. Z. Waśko, Gliwice: Helion 2013. Na http://www.ted.com/talks/simon_sinek_how_great_leaders_inspire_action.html zob. również wystąpienie tego autora.) Zalecany model komunikacji autor nazywa złotym kręgiem. W środku kręgu znajduje się centralne pytanie „Dlaczego?”, dopiero potem pytania „Jak?” i „Co?”. Sinek jak mantrę powtarza, że „ludzie kupują nie to, co robisz, ale to, dlaczego to robisz”.

Dlaczego?
Jak?
Co?

Z tego powodu indywidualne warsztaty dla polityków zaczynam zwykle od pytania: „Dlaczego chce pan/pani zostać burmistrzem/prezydentem miasta?” lub „Dlaczego chce pan/pani zostać posłem do Parlamentu Europejskiego?”. Podobnie funkcjonuje to na poziomie indywidualnym – większość z nas potrafi dobrze opisać, co robi i jak to robi, ale nie potrafi odpowiedzieć, dlaczego coś robi. Łatwiej jest bowiem powiedzieć, na czym polega moja praca, niż wyjaśnić, dlaczego wybrałem taką pracę i co tak naprawdę najbardziej motywuje mnie do jej wykonywania.

Pewnie każdy z kandydatów startujących w wyborach samorządowych czy parlamentarnych na pytanie o swój cel odpowie, że jest nim zwycięstwo. Warto jednak spojrzeć na swoje cele w głębszy sposób. Po pierwsze, należy pamiętać, że celem kampanii wyborczej nie zawsze jest tylko i wyłącznie zwycięstwo. Może być nim również pozyskanie głosów na listę własnego ugrupowania, odebranie głosów przeciwnikowi lub zdobycie doświadczenia politycznego.
Po drugie, zwycięstwo nie powinno być celem samym w sobie, a jedynie środkiem prowadzącym do osiągnięcia celów wyższych. Inaczej mówiąc, podejmując decyzję o starcie w wyborach, kandydat powinien mieć pomysł na sprawowanie funkcji publicznej. Nie wystarczy powiedzieć: „Chcę zostać radnym [posłem, senatorem, wójtem, burmistrzem, prezydentem miasta…]”, należy również umieć wyjaśnić, dlaczego wybrało się taki właśnie cel, co ma się do zaoferowania wyborcom i jaki ma się pomysł dla swojego okręgu, miasta czy gminy. Dobrze, jeśli już w momencie startu w wyborach kandydat ma pomysł na swoje miejsce w parlamencie lub samorządzie, stosownie do swoich kwalifikacji czy doświadczenia zawodowego. Niestety, większość osób najpierw koncentruje się na tym, co i jak chce osiągnąć, a później – jeśli w ogóle – szuka odpowiedzi na pytanie, dlaczego chce to osiągnąć.

Warto w tym miejscu rozróżnić cele wyborcze od celów politycznych. Celem wyborczym może być zwycięstwo i objęcie na przykład stanowiska burmistrza, co z kolei pozwoli osiągnąć cel polityczny, którym ogólnie powinno być dobro państwa i jego obywateli, a który następnie można przełożyć na konkrety typu podwyższenie jakości służby zdrowia, obniżenie bezrobocia i tym podobne.

Fragment pochodzi z książki dr Sergiusza Trzeciaka “Drzewo kampanii wyborczej, czyli jak wygrać wybory”. Więcej informacji o książce na stronie www.trzeciak.pl/books/drzewo-kampanii-wyborczej/

Zobacz innych autorów >>>

Skomentuj...